स्पदंन- ३

मनिषा आणि निकी कॉलेजच्या एका शांत कोपय्रात बसल्या आहेत. दोघींच्या हातामधे पॉपकॉर्न सारखं काहीतरी आहे.
“तुझी बहिण विचीत्र आहे. मला वाटतं ती Shakespere कधीच वाचणार नाही, तीला त्या बद्दल काहिच माहीत नाही”
निकी देखिल हल्ला चढवते, “मनिषा, प्रॉब्लेम हा आहे कि तु जिम सोडून Shakespere ला अटेन्ड करते आहेस, मला विचारशील तर, हा फक्त वेडेपणा आहे बस!”
बोलत असतानाच निकीचे लक्ष राकेशकडे जाते. तो त्याच्या मित्रांसोबत सिगरेट पेटवत चालला आहे. तीच्या बघण्याकडे मनिषाचे लक्ष जाते.
“तो कोण आहे?” ,मनिषा विचारते.
“राकेश शहा”
“तो शहा आहे? गेल्यावर्षी तर तो गायब होता ना. कुठल्यातरी बियरबार मधे ड्रिक्स सर्व करत होता म्हणे.”
“चला, वर्षभरात कोणीतरी intresting काम केले. नाहीतर ईथे......” ,निकी हसून म्हणते.
“रोमिओ ऍन्ड ज्युलिएट फिल्म मधे लिओ देखिल असाच दिसतो.” मनिषा कुठल्यातरी जगात हरवून म्हणते.
“काय?”
निकी मनिषाकडे बघायला लागते, स्वःताच्या पॉकेटमधले पॉपकॉर्न तीच्या हातामधे कोबूंन म्हणते, “मनिषा संपवून टाक, उपाशी राहून राहून, तू मरायला टेकली आहेस.”
“हा, थोडीफार.” मनिषा ते पॉपकॉर्न संपवायला लागते. निकीला तीच्या हातावर एक जखमेचा व्रण दिसतो.
“हे काय झालं?”
“काही नाही, मीच केले.”
निकी तिच्याकडे निर्वीकार चेहय्राने बघत म्हणते, “मनिषा, मला माहित आहे, या कॉलेजमधे मुलं कमी होत चालली आहेत, पण स्वःताला ठार करून रोमिओ ज्युलीऍटच्या सोबत राहण्याचे स्वप्न तुझ्या वयाच्या मुलीला शोभत नाही.” पुन्हा राकेशकडे नजर फिरवून म्हणते, “तुला वेड्याच्यां हॉस्पीटलमधे भर्ती करायला हवे. पण त्याला देखिल खुप खर्च येईल.”
“पण त्यानीं एकत्र घालवलेल्या क्षणांबद्दल जरा विचार कर ना”.
निकी क्षणभर विचार करून म्हणते, "ठिक आहे, जा मर, आणि हो अमर"
मनिषाचे अनुष्का कडे लक्ष जाते. ती आणि पिया, अजित आणि त्याच्या मित्रांमागे परेड करत आहेत. एकजण अजितच्या खाद्यांवर हात ठेवतो,
"अजित"
अजितला ईशारा समजतो, तो अनुष्काकडे बघुन स्माईल देतो,
“हाय गर्ल्स!”
अनुष्का लाजुन स्माईलची परतफेड करते. पाठिमागे निकी आणि मनिषा अजुनही त्यांच्यावर नजर ठेऊन आहेत.
"छे, काहितरीच" मनिषा म्हणते.
निकी काहीच प्रतीक्रिया देत नाही. दुसरीकडे मनिष आणि प्रशांत देखिल अनुष्का आणि अजितकडे लक्ष ठेऊन आहेत.
प्रशांत विचारतो, “मुलीनां नेहमी अशीच मुलं का आवडतात?”
“Because,….. त्या जन्मजातच तश्या असतात, त्याच्यां आईला देखिल तशीच मुलं आवडत होती, आणि त्याच्यां आजीला देखिल. U know what, जिन्समधे Changes क्वचीतच दिसून येतात.”
“आणि नेहमीच काय तो दात दाखवत असतो?”
“अजित?, मिस्टर, तो स्मार्ट आहे, क्लास मधे हुशार आहे, आणि मॉडेलींग देखिल करतो. एकिवात आलयं की त्याची कुठल्यातरी सॉक्सची ऍड येणार आहे.”
कॉलेजची बेल वाजते, सर्व ग्रुप वेगवेगळे होतात. प्रशांत आणि मनिष देखिल जाण्यासाठी उठतात, त्याचवेळेस प्रशांत दुरुनच अनुष्काची एक झलक मिळवण्याचा प्रयत्न करतो.
" अरे प्रशांत, तुला संस्कृत येत का?", मनिष विचारतो.
"off course येतं. मी संस्कृत मधे बेस्ट आहे. सातवी पासून शिकतोय."
"Wow, thats good. तुला माहीत आहे, कॉलेजमधे अनुष्काचा संस्कृत साठी नविन टिचर कोण आहे?"
"कोण?"
"तु. अजुन कोण?"
"What do you mean by that?"
"Listen, अनुष्काने तीच्या Subjects मधे संस्कृत विषय घेतलाय, तु अनुष्काला संस्कृत शिकण्यासाठी मदत कर, त्याच सोबत तु तिच्यावर Concentrate देखिल करू शकतोस. समजलंना what I waana to say?"
"तुला वाटतं, हि आयडीया काम करेल?"
"ट्राय करायला काय हरकत आहे. एक Start तर मिळेल."

++

कॉलेजच्या पार्किगं लॉटमधे, निकी आणि मनिषा निकीच्या बाईककडे चालल्यात. अजित त्याच्या कारची ग्लास खाली करून म्हणतो, "हाय निकी"
निकीताचा क्लासमधील राग अजून नाकावर आहे. तरिही ती कार शेजारी थांबते.
"काय आहे, लवकर बोल"
"काही नाही, पण आजकाल तु अशी का दिसतेस? मेकअपचे सगळे सामान बाजारात विकले का?"
"नाही रे, दान केलं, पण तुला कसे कळले? Actually मला तुझा एक राईट फुट सोडला तर तुझात स्मार्ट म्हणण्यासारखे काहीच दिसत नाही…….. कठीण आहे."
अजितची कार सोडून निकी आणि मनिषा बाईककडे जातात.
"काय मुर्ख लोक भरलीत या कॉलेजमधे.", निकी म्हणते.
"तु नेहमी माझ्यासोबत रहात जा. मला खात्री आहे, शेक्स्पिअरचे काही स्मार्ट मित्र असतील.", मनिषा म्हणते.
त्यानां अजितची कार अनुष्का आणि पियाच्या बाजुला Slow होताना दिसते. त्या दोघी कॉलेजच्या बसस्टॉपकडे चालल्यात.
"लिफ्ट?", अजित विचारतो.
अनुष्का आणि पिया त्याच्या कारमधे बसतात. अजित निकीला चिडवण्यासाठी एक स्माईल देऊन कार चालू करतो.. मनिषा तीचा चष्मा काढून निकी कडे बघते, “निकी, आता हे काय नवीन सुरू झालयं.”
निकी काहीच बोलत नाही. बाईकवर बसून जोरदार किकमधे बाईक सुरू करते, आणि स्पिडमधे मेनरोडकडे जायला निघते, तेव्हड्यात मनिष बाईक समोर येतो, निकी जोरात ब्रेक लावते, मनिषची सायकल अपघातापासून थोडक्यात बचावते.
“Idiot, दिसत माही का?” निकी त्याच्यावर भडकून म्हणते.
मनिष बिचारा कसेतरी पेडल मारत बाजूला होतो.
“Are you all right?” प्रशांत त्याच्या बाजुला येऊन विचारतो.
“Ya, Thank God, थोडक्यात बचावलो.”
“एक सांग, ती अनुष्काची सिस्टर होती का?”